Το χρονικό περιθώριο για να μην εξελιχθεί η κλιματική αλλαγή σε ανεξέλεγκτη κλιματική κρίση και χαοτική νέα κανονικότητα εξαντλείται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Οι Ευρωπαίοι και οι κοινωνίες σε ολόκληρο τον κόσμο υποφέρουν ολοένα και περισσότερο από ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως ξηρασίες, καύσωνες, πλημμύρες και δασικές πυρκαγιές. Την ίδια στιγμή, η απώλεια των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας συνεχίζονται με γοργούς ρυθμούς, θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή μας και επιδεινώνοντας τις επιπτώσεις της κλιματικής έκτακτης ανάγκης. Ακόμα χειρότερα, αντιμετωπίζουμε τις μόνιμες επιπτώσεις της πανδημίας Covid-19, τον πόλεμο στα σύνορά μας και την κρίση του κόστους ζωής που οφείλεται στην εξάρτησή μας από τα ορυκτά καύσιμα.

Μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς, οι Ευρωεκλογές 2024 προσφέρουν μια ευκαιρία διαμόρφωσης μιας συνεκτικής πολιτικής απάντησης στις πολλαπλές αυτές κρίσεις, αλλά και μιας ελπίδας προς τους ευρωπαίους πολίτες για ένα ασφαλέστερο και δικαιότερο μέλλον. Με τις σωστές ενέργειες, οι πολιτικοί ηγέτες έχουν τη δύναμη να δυναμώσουν τις προοπτικές για ευημερία και ασφάλεια σε όλο τον κόσμο και να ενισχύσουν την αυτονομία και την ανθεκτικότητα της Ευρώπης.

Το 2019, οι εκλογές της ΕΕ σηματοδότησαν την έναρξη της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας - ένα ουσιαστικό βήμα προς την αντιμετώπιση της δίδυμης κρίσης του κλίματος και της βιοποικιλότητας. Οι πολιτικοί ηγέτες που θα αναδειχθούν από τις Ευρωεκλογές του 2024 πρέπει να βασιστούν σε αυτό το όραμα και να διασφαλίσουν ότι όλοι οι τομείς και τα συστήματα θα συνδεθούν και θα αποτελέσουν μέρος της μετάβασης.

Για τα επόμενα πέντε χρόνια, η ΕΕ πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα τον εκ βάθρων επανασχεδιασμό της οικονομίας της, ώστε να επιτευχθεί η ταχύτερη απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και να αξιοποιηθούν πλήρως τα οφέλη που παρέχουν στην ανθρωπότητα τα υγιή οικοσυστήματα. Αυτό περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των ανισοτήτων και τη διασφάλιση ότι οι πιο ευάλωτες κοινότητες και οι μικρές επιχειρήσεις δεν επωμίζονται δυσανάλογα το βάρος βάρη της δράσης για το κλίμα και τη φύση. Η βιώσιμη διαβίωση πρέπει να γίνει εύκολη, προσιτή και ελκυστική για όλους.

Οι ηγέτες πρέπει να βάλουν τέλος στις πιέσεις για "αναστολή" περαιτέρω περιβαλλοντικών μέτρων και για απορρύθμιση στις πολιτικές για τη φύση και για το κλίμα. Τέτοιες ενέργειες θα υποσκάπτουν την ασφάλεια και την ευημερία των ανθρώπων και είναι άστοχες, ιδίως καθώς οι παγκόσμιες προσπάθειες μέχρι σήμερα είναι θλιβερά ανεπαρκείς. Η διεθνής κοινότητα παραμένοει πολύ μακριά από την τήρηση των διεθνών δεσμεύσεων για τη συγκράτηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη στον 1,5°C και την ανακοπή και αναστροφή της απώλειας της φύσης.